Herken jij dat ook? Mensen die beweren dat we alleen veranderen als sprake is van een urgent probleem? COVID-19 is daar een mooi en actueel voorbeeld van. Organisaties en hun medewerkers waren al jaren bezig met gesprekken en plannen over verdere digitalisering, het vinden van een betere balans tussen werk en privé, het vermijden van files, andere slimmere manieren van samenwerken etc. Door de komst van het virus zijn deze thema’s in een mum van tijd op de achtergrond verdwenen en deels opgelost. En uiteraard zijn daar weer andere problemen voor in de plaats gekomen.

Beperkende overtuiging dat alleen urgentie leidt tot verandering

Dit bevestigt bij veel mensen de overtuiging dat mensen alleen willen veranderen als sprake is van urgentie. En dat is ook logisch, want urgentiebesef helpt om te veranderen. De keerzijde hiervan is dat organisaties geloven dat dit de enige manier is om mensen in beweging te krijgen. Met als gevolg dat men heel krampachtig een probleem of urgentie proberen te benadrukken of te creëren om mensen in de organisatie maar in beweging te krijgen. En uiteraard gaat dit niet werken, want mensen zijn nu eenmaal niet achterlijk. Met als resultaat weer een teleurstelling, wantrouwen en geen enkele vooruitgang.

Veranderen vanuit verlangen

En dat is zonde, want in mijn beleving is er nog een tweede belangrijke reden waarom wij als mensen iets zouden willen veranderen in ons gedrag; namelijk verlangen. Het verlangen om iets te bereiken, een succes te kunnen vieren, waarde toe te voegen en nog zo veel andere manieren om ergens een verlangen naar te hebben.

Verandering is onvermijdelijk en heel gewoon

Veranderen is wat mij betreft onvermijdelijk en onderdeel van het leven. En onbewust passen we ons als mensen allemaal wel aan, de een wat meer dan de ander, maar zonder enige aanpassing zouden we waarschijnlijk niet overleven. En dat geldt ook voor organisaties, want die bestaan tenslotte ook uit mensen.

Iedereen verandert, iedere dag

Wellicht ben je jezelf nog onvoldoende bewust van het feit dat wij mensen ons continu aanpassen aan onze omgeving. Je kent het vast wel, je ontmoet iemand en je hebt direct een klik.  Of Is het je wel eens opgevallen dat je hetzelfde zit als de ander in een overleg of op een terras of zie je dat anderen hetzelfde zitten in een overleg. En deze herken je vast en zeker: dat je rekening houdt met welke kleding je aantrekt naar een bepaalde gelegenheid.

Dus het mooie is dat je je al dan niet onbewust al aanpast aan jouw omgeving of omstandigheden in jouw dagelijks praktijk. Dus veranderen is eigenlijk heel gewoon.

Veranderen vanuit een verlangen, hoe dan?

Bepaal gezamenlijk het verlangen. We spreken ook wel van ‘why’, ‘purpose’ of ‘droom’. En dat vinden we soms ingewikkeld, maar als je een gezamenlijk verlangen hebt dan weet iedereen welke focus er is en welke acties moeten worden ondernomen. En dit kan zo veel meer energie geven dan alleen te acteren vanuit een urgent probleem.

Een hele eenvoudige manier om dit te bepalen is om met elkaar de volgende vraag te beantwoorden?

‘Wat is voor ons het allerbelangrijkste?’

Een voorbeeld:

Een farmaceutisch bedrijf heeft bijvoorbeeld voor het volgende gekozen:

‘De gezondheid van onze klanten is altijd onze hoogste prioriteit’

En dat klinkt misschien heel logisch en basaal, en dat is het dus ook. Bij alles wat zij ontwikkelen moet dit statement altijd met een volmondig JA beantwoord worden. Zo niet, dan wordt verder gezocht en ontwikkeld of het project wordt gestopt.

Hoe zit dat bij jou en jouw organisatie?

Komt verandering voort vanuit urgentie of verlangen?